Federaal beleid

Al in 2015 heeft het Federaal Instituut voor Duurzame Ontwikkeling (FIDO), in overleg met de bevoegde minister, vijf pistes uitgestippeld.

Het gaat om de volgende:

1. Het eerste gebied is bewustmaking en voorlichting van de betrokken partijen, met name door de organisatie van het SDG Forum. Dit evenement brengt elk jaar meer dan 600 deelnemers uit alle geledingen van de maatschappij, de particuliere sector, de academische wereld en de verheid bij elkaar. Er werd een website gelanceerd sdgs.be die de belangrijkste SDG-initiatieven bundelt. Er werden verschillende brochures ontwikkeld die de SDGs op een toegankelijke manier presenteren.
    
2. De tweede as had tot doel Agenda 2030 te integreren in de federale strategie voor duurzame ontwikkeling zoals bepaald in de wet van 5 mei 1997, met name via een nieuw Federaal Plan voor Duurzame Ontwikkeling. Dit in 2021 goedgekeurde plan is een cruciaal element van de federale regering op het vlak van duurzame ontwikkeling tijdens deze regeerperiode. De SDGs zijn ook geïntegreerd in het ontwerpkader van de jaarlijkse duurzaamheidsactieplannen. Om alle federale regeringsleden te mobiliseren, moeten zij sinds 2021 allen jaarlijks in hun beleidsnota die ze voor de voorbereiding van de jaarlijkse begroting aan het parlement moeten voorleggen, aangeven hoe zij zullen bijdragen aan de SDGs. Deze oefening wordt jaarlijks herhaald en geëvalueerd.
    
3. De derde as was gericht op de integratie van Agenda 2030 in het federale beleid. Na evaluatie van het bestaande beleid, voerde een groep onafhankelijke onderzoekers in 2017 en 2019 twee gapanalyses uit. Dit leidde uiteindelijk tot een voorstel voor gekwantificeerde doelstellingen voor een betere implementatie van de SDGs in de federale context. Om de vastgestelde lacunes op te vullen en nieuwe acties te initiëren, werden vier federale overheidsdiensten uitgenodigd om een materialiteitsanalyse met betrekking tot de SDGs uit te voeren. Tenslotte integreerden alle federale afdelingen de SDGs in hun jaarlijkse strategische plannen.
    
4. Samenhang met andere politieke autoriteiten was het doel van de vierde actielijn. Na de presentatie van het eerste Belgische rapport in juli 2017 organiseerden de federale en gefedereerde entiteiten een nationale conferentie om lessen te trekken uit deze eerste evaluatie en de gezamenlijke implementatie van de SDGs te versnellen. Ook de huidige federale regering sprak zich bij aantreden opnieuw uit voor een coherent ontwikkelingsbeleid.
    
5. De laatste actielijn was het opzetten van partnerschappen met het maatschappelijke middenveld en de privé sector. De eerste stappen zijn gezet om een breed publiek bewust te maken via de SDG Voices. Daarnaast trok de federale overheid financiële middelen uit voor de ontwikkeling van specifieke projecten of structurele steun aan twee overlegplatforms van maatschappelijke organisaties (Verenigingen21 en Reset.Vlaanderen). In oktober 2017 ondertekenden meer dan tachtig bedrijven, maatschappelijke organisaties en vertegenwoordigers van de publieke sector het Belgisch SDG-charter voor Internationale Ontwikkeling.